Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
En la triada semajno.
| | ✔ |
Ladu tagon nur vespere.
| | ✔ |
Arbaro adas, kampo vidas.
| | ✔ |
Fari apladon sur la vangon.
| | ✔ |
iu vulpo sian voston ladas.
| | ✔ |
Plena stomako ladas la faston.
| | ✔ |
Dion ladu kaj diablon apladu.
| | ✔ |
Ne ladu la tagon anta vespero.
| | ✔ |
Unu vido tagas pli ol dek adoj.
| | ✔ |
Parolanto semas, adanto rikoltas.
| | ✔ |
Ladu la maron, sed restu sur tero.
| | ✔ |
Kiu adis unuan, anka adu la duan.
| | ✔ |
Kie uron vi adas, malbonon suspektu.
| | ✔ |
Alian ne malladu, vin mem ne apladu.
| | ✔ |
Mi flanke sidis, mi ne adis nek vidis.
| | ✔ |
Bojas hundido, kiel i adas de hundoj.
| | ✔ |
Kiu mem sin ladas, tiun neniu apladas.
| | ✔ |
Kion Parizo apladas, Berlino malladas.
| | ✔ |
Edzo edzinon ladas, edzino edzon apladas.
| | ✔ |
Ladu belecon de l maro, sed e rando de arbaro.
| | ✔ |
Kiu ion senpripense parolas, ados tion, kion li ne volas.
| | ✔ |
Kiu askultas, kie li ne devas, tiu adas, kion li ne revas.
| | ✔ |