a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | dissimulo dissimulas dissimulat dissimulamus dissimulatis dissimulant | dissimulem dissimules dissimulet dissimulemus dissimuletis dissimulent | dissimulor dissimularis dissimulatur dissimulamur dissimulamini dissimulantur | dissimuler dissimuleris dissimuletur dissimulemur dissimulemini dissimulentur |
Imperfekt | dissimulabam dissimulabas dissimulabat dissimulabamus dissimulabatis dissimulabant | dissimularem dissimulares dissimularet dissimularemus dissimularetis dissimularent | dissimulabar dissimulabaris dissimulabatur dissimulabamur dissimulabamini dissimulabantur | dissimularer dissimulareris dissimularetur dissimularemur dissimularemini dissimularentur |
Futur I | dissimulabo dissimulabis dissimulabit dissimulabimus dissimulabitis dissimulabunt | dissimulabor dissimulaberis dissimulabitur dissimulabimur dissimulabimini dissimulabuntur | ||
Imperativ I | dissimula! dissimulate! | dissimulare! dissimulamini! | ||
Imperativ II | dissimulato! dissimulato! dissimulatote! | |||
Perfekt | dissimuavi dissimuavisti dissimuavit dissimuavimus dissimuavistis dissimuaverunt | dissimuaverim dissimuaveris dissimuaverit dissimuaverimus dissimuaveritis dissimuaverint | dissimulatus sum dissimulatus es dissimulatus est dissimulati sumus dissimulati estis dissimulati sunt | dissimulatus sim dissimulatus sis dissimulatus sit dissimulati simus dissimulati sitis dissimulati sint |
Plusquamperfekt | dissimuaveram dissimuaveras dissimuaverat dissimuaveramus dissimuaveratis dissimuaverant | dissimuavissem dissimuavisses dissimuavisset dissimuavissemus dissimuavissetis dissimuavissent | dissimulatus eram dissimulatus eras dissimulatus erat dissimulati eramus dissimulati eratis dissimulati erant | dissimulatus essem dissimulatus esses dissimulatus esset dissimulati essemus dissimulati essetis dissimulati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | dissimulare | dissimulari | ||
Perfekt | dissimuavisse | dissimulatum esse | ||
Futur | dissimulaturum esse | dissimulatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | dissimulans, dissimulans, dissimulans | |||
Perfekt Passiv | dissimulatus, dissimulata, dissimulatum | |||
Futur Aktiv | dissimulaturus, dissimulatura, dissimulaturum | |||
Gerundivum | dissimulandus, dissimulanda, dissimulandum | |||
Gerundium | Gen.: dissimulandi Akk.: ad dissimulandum Abl.: dissimulando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: dissimulatum, dissimulatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.