a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | exubero exuberas exuberat exuberamus exuberatis exuberant | exuberem exuberes exuberet exuberemus exuberetis exuberent | exuberor exuberaris exuberatur exuberamur exuberamini exuberantur | exuberer exubereris exuberetur exuberemur exuberemini exuberentur |
Imperfekt | exuberabam exuberabas exuberabat exuberabamus exuberabatis exuberabant | exuberarem exuberares exuberaret exuberaremus exuberaretis exuberarent | exuberabar exuberabaris exuberabatur exuberabamur exuberabamini exuberabantur | exuberarer exuberareris exuberaretur exuberaremur exuberaremini exuberarentur |
Futur I | exuberabo exuberabis exuberabit exuberabimus exuberabitis exuberabunt | exuberabor exuberaberis exuberabitur exuberabimur exuberabimini exuberabuntur | ||
Imperativ I | exubera! exuberate! | exuberare! exuberamini! | ||
Imperativ II | exuberato! exuberato! exuberatote! | |||
Perfekt | exuberavi exuberavisti exuberavit exuberavimus exuberavistis exuberaverunt | exuberaverim exuberaveris exuberaverit exuberaverimus exuberaveritis exuberaverint | exuberatus sum exuberatus es exuberatus est exuberati sumus exuberati estis exuberati sunt | exuberatus sim exuberatus sis exuberatus sit exuberati simus exuberati sitis exuberati sint |
Plusquamperfekt | exuberaveram exuberaveras exuberaverat exuberaveramus exuberaveratis exuberaverant | exuberavissem exuberavisses exuberavisset exuberavissemus exuberavissetis exuberavissent | exuberatus eram exuberatus eras exuberatus erat exuberati eramus exuberati eratis exuberati erant | exuberatus essem exuberatus esses exuberatus esset exuberati essemus exuberati essetis exuberati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | exuberare | exuberari | ||
Perfekt | exuberavisse | exuberatum esse | ||
Futur | exuberaturum esse | exuberatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | exuberans, exuberans, exuberans | |||
Perfekt Passiv | exuberatus, exuberata, exuberatum | |||
Futur Aktiv | exuberaturus, exuberatura, exuberaturum | |||
Gerundivum | exuberandus, exuberanda, exuberandum | |||
Gerundium | Gen.: exuberandi Akk.: ad exuberandum Abl.: exuberando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: exuberatum, exuberatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.