a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | certo certas certat certamus certatis certant | certem certes certet certemus certetis certent | certor certaris certatur certamur certamini certantur | certer certeris certetur certemur certemini certentur |
Imperfekt | certabam certabas certabat certabamus certabatis certabant | certarem certares certaret certaremus certaretis certarent | certabar certabaris certabatur certabamur certabamini certabantur | certarer certareris certaretur certaremur certaremini certarentur |
Futur I | certabo certabis certabit certabimus certabitis certabunt | certabor certaberis certabitur certabimur certabimini certabuntur | ||
Imperativ I | certa! certate! | certare! certamini! | ||
Imperativ II | certato! certato! certatote! | |||
Perfekt | certavi certavisti certavit certavimus certavistis certaverunt | certaverim certaveris certaverit certaverimus certaveritis certaverint | certatus sum certatus es certatus est certati sumus certati estis certati sunt | certatus sim certatus sis certatus sit certati simus certati sitis certati sint |
Plusquamperfekt | certaveram certaveras certaverat certaveramus certaveratis certaverant | certavissem certavisses certavisset certavissemus certavissetis certavissent | certatus eram certatus eras certatus erat certati eramus certati eratis certati erant | certatus essem certatus esses certatus esset certati essemus certati essetis certati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | certare | certari | ||
Perfekt | certavisse | certatum esse | ||
Futur | certaturum esse | certatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | certans, certans, certans | |||
Perfekt Passiv | certatus, certata, certatum | |||
Futur Aktiv | certaturus, certatura, certaturum | |||
Gerundivum | certandus, certanda, certandum | |||
Gerundium | Gen.: certandi Akk.: ad certandum Abl.: certando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: certatum, certatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.