Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
Kurao ion ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Lupo lupon ne manas.
| | ✔ |
Si<b>nga</b>rdeman Dio gardas.
| | ✔ |
uldo havas lo<b>nga</b>n vivon.
| | ✔ |
Tago aranas, tago anas.
| | ✔ |
Li foriris kun lo<b>nga</b> nazo.
| | ✔ |
La<b>nga</b> vundo plej profunda.
| | ✔ |
iu manas, kiel li aranas.
| | ✔ |
Dum la manado venas apetito.
| | ✔ |
Lo<b>nga</b> konsidero savas de sufero.
| | ✔ |
Lo<b>nga</b> dormado uldojn kreskigas.
| | ✔ |
E najti<b>nga</b>lo ne estas sen galo.
| | ✔ |
Post la falo oni farias si<b>nga</b>rda.
| | ✔ |
Kiu kaon aranas, tiu in manas.
| | ✔ |
Afabla vorto pli ati<b>nga</b>s ol forto.
| | ✔ |
Knabon senfortan iuj batoj ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Fajron esti<b>nga</b>s akvo, pekon pardono.
| | ✔ |
Edzio tro momenta estas lo<b>nga</b>penta.
| | ✔ |
Rusto manas feron, agreno la koron.
| | ✔ |
Kiu tro alte svi<b>nga</b>s, nenion ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Tro lo<b>nga</b> sufero malgranda espero.
| | ✔ |
Por lo<b>nga</b> malsano kurac estas vana.
| | ✔ |
Kiu uldojn esti<b>nga</b>s, riecon ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Tro lo<b>nga</b> atendo is fino de l vendo.
| | ✔ |
Ne rapidu kun fido anta lo<b>nga</b> kunesido.
| | ✔ |
Lupo anas la harojn, sed ne la farojn.
| | ✔ |
Rusto manas la feron, kaj zorgo la homon.
| | ✔ |
Oni pritelas ne riulon, sed se<b>nga</b>rdulon.
| | ✔ |
Oro nur fingron eksvi<b>nga</b>s kaj ion ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
La morto ne disti<b>nga</b>s, iujn egale ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Puno pekon svi<b>nga</b>s, favorkoreco in esti<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Lango nenion ati<b>nga</b>s, se in sao ne svi<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Vulpo mienon anas, sed plue kokidojn manas.
| | ✔ |
Virino havas haron lo<b>nga</b>n kaj saon mallo<b>nga</b>n.
| | ✔ |
Kiu tro forte la manon svi<b>nga</b>s, nenion ati<b>nga</b>s.
| | ✔ |
Kiu konstante lokon anas, neniam sin aranas.
| | ✔ |
Virino batas per lango, aperas vundo plej sa<b>nga</b>.
| | ✔ |