Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
Kurao ion ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Lupo lupon ne manas.
| | ✔ |
Tago aranas, tago anas.
| | ✔ |
iu manas, kiel li aranas.
| | ✔ |
Kiu kaon aranas, tiu in manas.
| | ✔ |
Afabla vorto pli ati<b>ngas</b> ol forto.
| | ✔ |
Knabon senfortan iuj batoj ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Fajron esti<b>ngas</b> akvo, pekon pardono.
| | ✔ |
Rusto manas feron, agreno la koron.
| | ✔ |
Kiu tro alte svi<b>ngas</b>, nenion ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Kiu uldojn esti<b>ngas</b>, riecon ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Lupo anas la harojn, sed ne la farojn.
| | ✔ |
Rusto manas la feron, kaj zorgo la homon.
| | ✔ |
Oro nur fingron eksvi<b>ngas</b> kaj ion ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
La morto ne disti<b>ngas</b>, iujn egale ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Puno pekon svi<b>ngas</b>, favorkoreco in esti<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Lango nenion ati<b>ngas</b>, se in sao ne svi<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Vulpo mienon anas, sed plue kokidojn manas.
| | ✔ |
Kiu tro forte la manon svi<b>ngas</b>, nenion ati<b>ngas</b>.
| | ✔ |
Kiu konstante lokon anas, neniam sin aranas.
| | ✔ |