Latein Wörterbuch - Vokabeldetails
diiudicare, diiudico, diiudicavi, diiudicatum — entscheiden
| a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
| Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
| Präsens | diiudico diiudicas diiudicat diiudicamus diiudicatis diiudicant | diiudicem diiudices diiudicet diiudicemus diiudicetis diiudicent | diiudicor diiudicaris diiudicatur diiudicamur diiudicamini diiudicantur | diiudicer diiudiceris diiudicetur diiudicemur diiudicemini diiudicentur |
| Imperfekt | diiudicabam diiudicabas diiudicabat diiudicabamus diiudicabatis diiudicabant | diiudicarem diiudicares diiudicaret diiudicaremus diiudicaretis diiudicarent | diiudicabar diiudicabaris diiudicabatur diiudicabamur diiudicabamini diiudicabantur | diiudicarer diiudicareris diiudicaretur diiudicaremur diiudicaremini diiudicarentur |
| Futur I | diiudicabo diiudicabis diiudicabit diiudicabimus diiudicabitis diiudicabunt | diiudicabor diiudicaberis diiudicabitur diiudicabimur diiudicabimini diiudicabuntur | ||
| Imperativ I | diiudica! diiudicate! | diiudicare! diiudicamini! | ||
| Imperativ II | diiudicato! diiudicato! diiudicatote! | |||
| Perfekt | diiudicavi diiudicavisti diiudicavit diiudicavimus diiudicavistis diiudicaverunt | diiudicaverim diiudicaveris diiudicaverit diiudicaverimus diiudicaveritis diiudicaverint | diiudicatus sum diiudicatus es diiudicatus est diiudicati sumus diiudicati estis diiudicati sunt | diiudicatus sim diiudicatus sis diiudicatus sit diiudicati simus diiudicati sitis diiudicati sint |
| Plusquamperfekt | diiudicaveram diiudicaveras diiudicaverat diiudicaveramus diiudicaveratis diiudicaverant | diiudicavissem diiudicavisses diiudicavisset diiudicavissemus diiudicavissetis diiudicavissent | diiudicatus eram diiudicatus eras diiudicatus erat diiudicati eramus diiudicati eratis diiudicati erant | diiudicatus essem diiudicatus esses diiudicatus esset diiudicati essemus diiudicati essetis diiudicati essent |
| Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
| Präsens | diiudicare | diiudicari | ||
| Perfekt | diiudicavisse | diiudicatum esse | ||
| Futur | diiudicaturum esse | diiudicatum iri | ||
| Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
| Präsens Aktiv | diiudicans, diiudicans, diiudicans | |||
| Perfekt Passiv | diiudicatus, diiudicata, diiudicatum | |||
| Futur Aktiv | diiudicaturus, diiudicatura, diiudicaturum | |||
| Gerundivum | diiudicandus, diiudicanda, diiudicandum | |||
| Gerundium | Gen.: diiudicandi Akk.: ad diiudicandum Abl.: diiudicando | |||
| Supinum | Verb/Adjektiv: diiudicatum, diiudicatu | |||
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.