Latein Wörterbuch - Vokabeldetails
displicere, displiceo, displicui, displicitum — nicht behagen
| e-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
| Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
| Präsens | displiceo displices displicet displicemus displicetis displicent | displiceam displiceas displiceat displiceamus displiceatis displiceant | displicor displiceris displicetur displicemur displicemini displicentur | displicear displicearis displiceatur displiceamur displiceamini displiceantur |
| Imperfekt | displicebam displicebas displicebat displicebamus displicebatis displicebant | displicerem displiceres displiceret displiceremus displiceretis displicerent | displicebar displicebaris displicebatur displicebamur displicebamini displicebantur | displicerer displicereris displiceretur displiceremur displiceremini displicerentur |
| Futur I | displicebo displicebis displicebit displicebimus displicebitis displicebunt | displicebor displiceberis displicebitur displicebimur displicebimini displicebuntur | ||
| Imperativ I | displice! displicete! | displicere! displicemini! | ||
| Imperativ II | displiceto! displiceto! displicetote! | |||
| Perfekt | displicui displicuisti displicuit displicuimus displicuistis displicuerunt | displicuerim displicueris displicuerit displicuerimus displicueritis displicuerint | displicitus sum displicitus es displicitus est displiciti sumus displiciti estis displiciti sunt | displicitus sim displicitus sis displicitus sit displiciti simus displiciti sitis displiciti sint |
| Plusquamperfekt | displicueram displicueras displicuerat displicueramus displicueratis displicuerant | displicuissem displicuisses displicuisset displicuissemus displicuissetis displicuissent | displicitus eram displicitus eras displicitus erat displiciti eramus displiciti eratis displiciti erant | displicitus essem displicitus esses displicitus esset displiciti essemus displiciti essetis displiciti essent |
| Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
| Präsens | displicere | displiceri | ||
| Perfekt | displicuisse | displicitum esse | ||
| Futur | displiciturum esse | displicitum iri | ||
| Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
| Präsens Aktiv | displicens, displicens, displicens | |||
| Perfekt Passiv | displicitus, displicita, displicitum | |||
| Futur Aktiv | displiciturus, displicitura, displiciturum | |||
| Gerundivum | displicendus, displicenda, displicendum | |||
| Gerundium | Gen.: displicendi Akk.: ad displicendum Abl.: displicendo | |||
| Supinum | Verb/Adjektiv: displicitum, displicitu | |||
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.