a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | exculco exculcas exculcat exculcamus exculcatis exculcant | exculcem exculces exculcet exculcemus exculcetis exculcent | exculcor exculcaris exculcatur exculcamur exculcamini exculcantur | exculcer exculceris exculcetur exculcemur exculcemini exculcentur |
Imperfekt | exculcabam exculcabas exculcabat exculcabamus exculcabatis exculcabant | exculcarem exculcares exculcaret exculcaremus exculcaretis exculcarent | exculcabar exculcabaris exculcabatur exculcabamur exculcabamini exculcabantur | exculcarer exculcareris exculcaretur exculcaremur exculcaremini exculcarentur |
Futur I | exculcabo exculcabis exculcabit exculcabimus exculcabitis exculcabunt | exculcabor exculcaberis exculcabitur exculcabimur exculcabimini exculcabuntur | ||
Imperativ I | exculca! exculcate! | exculcare! exculcamini! | ||
Imperativ II | exculcato! exculcato! exculcatote! | |||
Perfekt | exculcavi exculcavisti exculcavit exculcavimus exculcavistis exculcaverunt | exculcaverim exculcaveris exculcaverit exculcaverimus exculcaveritis exculcaverint | exculcatus sum exculcatus es exculcatus est exculcati sumus exculcati estis exculcati sunt | exculcatus sim exculcatus sis exculcatus sit exculcati simus exculcati sitis exculcati sint |
Plusquamperfekt | exculcaveram exculcaveras exculcaverat exculcaveramus exculcaveratis exculcaverant | exculcavissem exculcavisses exculcavisset exculcavissemus exculcavissetis exculcavissent | exculcatus eram exculcatus eras exculcatus erat exculcati eramus exculcati eratis exculcati erant | exculcatus essem exculcatus esses exculcatus esset exculcati essemus exculcati essetis exculcati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | exculcare | exculcari | ||
Perfekt | exculcavisse | exculcatum esse | ||
Futur | exculcaturum esse | exculcatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | exculcans, exculcans, exculcans | |||
Perfekt Passiv | exculcatus, exculcata, exculcatum | |||
Futur Aktiv | exculcaturus, exculcatura, exculcaturum | |||
Gerundivum | exculcandus, exculcanda, exculcandum | |||
Gerundium | Gen.: exculcandi Akk.: ad exculcandum Abl.: exculcando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: exculcatum, exculcatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.