Latein Wörterbuch - Vokabeldetails
nuntiare, nuntio, nuntiavi, nuntiatum — benachrichtigen
| a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
| Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
| Präsens | nuntio nuntias nuntiat nuntiamus nuntiatis nuntiant | nuntiem nunties nuntiet nuntiemus nuntietis nuntient | nuntior nuntiaris nuntiatur nuntiamur nuntiamini nuntiantur | nuntier nuntieris nuntietur nuntiemur nuntiemini nuntientur |
| Imperfekt | nuntiabam nuntiabas nuntiabat nuntiabamus nuntiabatis nuntiabant | nuntiarem nuntiares nuntiaret nuntiaremus nuntiaretis nuntiarent | nuntiabar nuntiabaris nuntiabatur nuntiabamur nuntiabamini nuntiabantur | nuntiarer nuntiareris nuntiaretur nuntiaremur nuntiaremini nuntiarentur |
| Futur I | nuntiabo nuntiabis nuntiabit nuntiabimus nuntiabitis nuntiabunt | nuntiabor nuntiaberis nuntiabitur nuntiabimur nuntiabimini nuntiabuntur | ||
| Imperativ I | nuntia! nuntiate! | nuntiare! nuntiamini! | ||
| Imperativ II | nuntiato! nuntiato! nuntiatote! | |||
| Perfekt | nuntiavi nuntiavisti nuntiavit nuntiavimus nuntiavistis nuntiaverunt | nuntiaverim nuntiaveris nuntiaverit nuntiaverimus nuntiaveritis nuntiaverint | nuntiatus sum nuntiatus es nuntiatus est nuntiati sumus nuntiati estis nuntiati sunt | nuntiatus sim nuntiatus sis nuntiatus sit nuntiati simus nuntiati sitis nuntiati sint |
| Plusquamperfekt | nuntiaveram nuntiaveras nuntiaverat nuntiaveramus nuntiaveratis nuntiaverant | nuntiavissem nuntiavisses nuntiavisset nuntiavissemus nuntiavissetis nuntiavissent | nuntiatus eram nuntiatus eras nuntiatus erat nuntiati eramus nuntiati eratis nuntiati erant | nuntiatus essem nuntiatus esses nuntiatus esset nuntiati essemus nuntiati essetis nuntiati essent |
| Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
| Präsens | nuntiare | nuntiari | ||
| Perfekt | nuntiavisse | nuntiatum esse | ||
| Futur | nuntiaturum esse | nuntiatum iri | ||
| Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
| Präsens Aktiv | nuntians, nuntians, nuntians | |||
| Perfekt Passiv | nuntiatus, nuntiata, nuntiatum | |||
| Futur Aktiv | nuntiaturus, nuntiatura, nuntiaturum | |||
| Gerundivum | nuntiandus, nuntianda, nuntiandum | |||
| Gerundium | Gen.: nuntiandi Akk.: ad nuntiandum Abl.: nuntiando | |||
| Supinum | Verb/Adjektiv: nuntiatum, nuntiatu | |||
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.