e-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | placeo places placet placemus placetis placent | placeam placeas placeat placeamus placeatis placeant | placor placeris placetur placemur placemini placentur | placear placearis placeatur placeamur placeamini placeantur |
Imperfekt | placebam placebas placebat placebamus placebatis placebant | placerem placeres placeret placeremus placeretis placerent | placebar placebaris placebatur placebamur placebamini placebantur | placerer placereris placeretur placeremur placeremini placerentur |
Futur I | placebo placebis placebit placebimus placebitis placebunt | placebor placeberis placebitur placebimur placebimini placebuntur | ||
Imperativ I | place! placete! | placere! placemini! | ||
Imperativ II | placeto! placeto! placetote! | |||
Perfekt | placui placuisti placuit placuimus placuistis placuerunt | placuerim placueris placuerit placuerimus placueritis placuerint | placitus sum placitus es placitus est placiti sumus placiti estis placiti sunt | placitus sim placitus sis placitus sit placiti simus placiti sitis placiti sint |
Plusquamperfekt | placueram placueras placuerat placueramus placueratis placuerant | placuissem placuisses placuisset placuissemus placuissetis placuissent | placitus eram placitus eras placitus erat placiti eramus placiti eratis placiti erant | placitus essem placitus esses placitus esset placiti essemus placiti essetis placiti essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | placere | placeri | ||
Perfekt | placuisse | placitum esse | ||
Futur | placiturum esse | placitum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | placens, placens, placens | |||
Perfekt Passiv | placitus, placita, placitum | |||
Futur Aktiv | placiturus, placitura, placiturum | |||
Gerundivum | placendus, placenda, placendum | |||
Gerundium | Gen.: placendi Akk.: ad placendum Abl.: placendo | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: placitum, placitu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.