a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | repugno repugnas repugnat repugnamus repugnatis repugnant | repugnem repugnes repugnet repugnemus repugnetis repugnent | repugnor repugnaris repugnatur repugnamur repugnamini repugnantur | repugner repugneris repugnetur repugnemur repugnemini repugnentur |
Imperfekt | repugnabam repugnabas repugnabat repugnabamus repugnabatis repugnabant | repugnarem repugnares repugnaret repugnaremus repugnaretis repugnarent | repugnabar repugnabaris repugnabatur repugnabamur repugnabamini repugnabantur | repugnarer repugnareris repugnaretur repugnaremur repugnaremini repugnarentur |
Futur I | repugnabo repugnabis repugnabit repugnabimus repugnabitis repugnabunt | repugnabor repugnaberis repugnabitur repugnabimur repugnabimini repugnabuntur | ||
Imperativ I | repugna! repugnate! | repugnare! repugnamini! | ||
Imperativ II | repugnato! repugnato! repugnatote! | |||
Perfekt | repugnavi repugnavisti repugnavit repugnavimus repugnavistis repugnaverunt | repugnaverim repugnaveris repugnaverit repugnaverimus repugnaveritis repugnaverint | repugnatus sum repugnatus es repugnatus est repugnati sumus repugnati estis repugnati sunt | repugnatus sim repugnatus sis repugnatus sit repugnati simus repugnati sitis repugnati sint |
Plusquamperfekt | repugnaveram repugnaveras repugnaverat repugnaveramus repugnaveratis repugnaverant | repugnavissem repugnavisses repugnavisset repugnavissemus repugnavissetis repugnavissent | repugnatus eram repugnatus eras repugnatus erat repugnati eramus repugnati eratis repugnati erant | repugnatus essem repugnatus esses repugnatus esset repugnati essemus repugnati essetis repugnati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | repugnare | repugnari | ||
Perfekt | repugnavisse | repugnatum esse | ||
Futur | repugnaturum esse | repugnatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | repugnans, repugnans, repugnans | |||
Perfekt Passiv | repugnatus, repugnata, repugnatum | |||
Futur Aktiv | repugnaturus, repugnatura, repugnaturum | |||
Gerundivum | repugnandus, repugnanda, repugnandum | |||
Gerundium | Gen.: repugnandi Akk.: ad repugnandum Abl.: repugnando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: repugnatum, repugnatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.