Latein Wörterbuch - Vokabeldetails
circumspectare, circumspecto, circumspectavi, circumspectatum — herumblicken
| a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
| Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
| Präsens | circumspecto circumspectas circumspectat circumspectamus circumspectatis circumspectant | circumspectem circumspectes circumspectet circumspectemus circumspectetis circumspectent | circumspector circumspectaris circumspectatur circumspectamur circumspectamini circumspectantur | circumspecter circumspecteris circumspectetur circumspectemur circumspectemini circumspectentur |
| Imperfekt | circumspectabam circumspectabas circumspectabat circumspectabamus circumspectabatis circumspectabant | circumspectarem circumspectares circumspectaret circumspectaremus circumspectaretis circumspectarent | circumspectabar circumspectabaris circumspectabatur circumspectabamur circumspectabamini circumspectabantur | circumspectarer circumspectareris circumspectaretur circumspectaremur circumspectaremini circumspectarentur |
| Futur I | circumspectabo circumspectabis circumspectabit circumspectabimus circumspectabitis circumspectabunt | circumspectabor circumspectaberis circumspectabitur circumspectabimur circumspectabimini circumspectabuntur | ||
| Imperativ I | circumspecta! circumspectate! | circumspectare! circumspectamini! | ||
| Imperativ II | circumspectato! circumspectato! circumspectatote! | |||
| Perfekt | circumspectavi circumspectavisti circumspectavit circumspectavimus circumspectavistis circumspectaverunt | circumspectaverim circumspectaveris circumspectaverit circumspectaverimus circumspectaveritis circumspectaverint | circumspectatus sum circumspectatus es circumspectatus est circumspectati sumus circumspectati estis circumspectati sunt | circumspectatus sim circumspectatus sis circumspectatus sit circumspectati simus circumspectati sitis circumspectati sint |
| Plusquamperfekt | circumspectaveram circumspectaveras circumspectaverat circumspectaveramus circumspectaveratis circumspectaverant | circumspectavissem circumspectavisses circumspectavisset circumspectavissemus circumspectavissetis circumspectavissent | circumspectatus eram circumspectatus eras circumspectatus erat circumspectati eramus circumspectati eratis circumspectati erant | circumspectatus essem circumspectatus esses circumspectatus esset circumspectati essemus circumspectati essetis circumspectati essent |
| Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
| Präsens | circumspectare | circumspectari | ||
| Perfekt | circumspectavisse | circumspectatum esse | ||
| Futur | circumspectaturum esse | circumspectatum iri | ||
| Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
| Präsens Aktiv | circumspectans, circumspectans, circumspectans | |||
| Perfekt Passiv | circumspectatus, circumspectata, circumspectatum | |||
| Futur Aktiv | circumspectaturus, circumspectatura, circumspectaturum | |||
| Gerundivum | circumspectandus, circumspectanda, circumspectandum | |||
| Gerundium | Gen.: circumspectandi Akk.: ad circumspectandum Abl.: circumspectando | |||
| Supinum | Verb/Adjektiv: circumspectatum, circumspectatu | |||
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.