Latein Wörterbuch - Vokabeldetails
conciliare, concilio, conciliavi, conciliatum — zusammenbringen
| a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
| Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
| Präsens | concilio concilias conciliat conciliamus conciliatis conciliant | conciliem concilies conciliet conciliemus concilietis concilient | concilior conciliaris conciliatur conciliamur conciliamini conciliantur | concilier concilieris concilietur conciliemur conciliemini concilientur |
| Imperfekt | conciliabam conciliabas conciliabat conciliabamus conciliabatis conciliabant | conciliarem conciliares conciliaret conciliaremus conciliaretis conciliarent | conciliabar conciliabaris conciliabatur conciliabamur conciliabamini conciliabantur | conciliarer conciliareris conciliaretur conciliaremur conciliaremini conciliarentur |
| Futur I | conciliabo conciliabis conciliabit conciliabimus conciliabitis conciliabunt | conciliabor conciliaberis conciliabitur conciliabimur conciliabimini conciliabuntur | ||
| Imperativ I | concilia! conciliate! | conciliare! conciliamini! | ||
| Imperativ II | conciliato! conciliato! conciliatote! | |||
| Perfekt | conciliavi conciliavisti conciliavit conciliavimus conciliavistis conciliaverunt | conciliaverim conciliaveris conciliaverit conciliaverimus conciliaveritis conciliaverint | conciliatus sum conciliatus es conciliatus est conciliati sumus conciliati estis conciliati sunt | conciliatus sim conciliatus sis conciliatus sit conciliati simus conciliati sitis conciliati sint |
| Plusquamperfekt | conciliaveram conciliaveras conciliaverat conciliaveramus conciliaveratis conciliaverant | conciliavissem conciliavisses conciliavisset conciliavissemus conciliavissetis conciliavissent | conciliatus eram conciliatus eras conciliatus erat conciliati eramus conciliati eratis conciliati erant | conciliatus essem conciliatus esses conciliatus esset conciliati essemus conciliati essetis conciliati essent |
| Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
| Präsens | conciliare | conciliari | ||
| Perfekt | conciliavisse | conciliatum esse | ||
| Futur | conciliaturum esse | conciliatum iri | ||
| Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
| Präsens Aktiv | concilians, concilians, concilians | |||
| Perfekt Passiv | conciliatus, conciliata, conciliatum | |||
| Futur Aktiv | conciliaturus, conciliatura, conciliaturum | |||
| Gerundivum | conciliandus, concilianda, conciliandum | |||
| Gerundium | Gen.: conciliandi Akk.: ad conciliandum Abl.: conciliando | |||
| Supinum | Verb/Adjektiv: conciliatum, conciliatu | |||
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.