a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | confuto confutas confutat confutamus confutatis confutant | confutem confutes confutet confutemus confutetis confutent | confutor confutaris confutatur confutamur confutamini confutantur | confuter confuteris confutetur confutemur confutemini confutentur |
Imperfekt | confutabam confutabas confutabat confutabamus confutabatis confutabant | confutarem confutares confutaret confutaremus confutaretis confutarent | confutabar confutabaris confutabatur confutabamur confutabamini confutabantur | confutarer confutareris confutaretur confutaremur confutaremini confutarentur |
Futur I | confutabo confutabis confutabit confutabimus confutabitis confutabunt | confutabor confutaberis confutabitur confutabimur confutabimini confutabuntur | ||
Imperativ I | confuta! confutate! | confutare! confutamini! | ||
Imperativ II | confutato! confutato! confutatote! | |||
Perfekt | confutavi confutavisti confutavit confutavimus confutavistis confutaverunt | confutaverim confutaveris confutaverit confutaverimus confutaveritis confutaverint | confutatus sum confutatus es confutatus est confutati sumus confutati estis confutati sunt | confutatus sim confutatus sis confutatus sit confutati simus confutati sitis confutati sint |
Plusquamperfekt | confutaveram confutaveras confutaverat confutaveramus confutaveratis confutaverant | confutavissem confutavisses confutavisset confutavissemus confutavissetis confutavissent | confutatus eram confutatus eras confutatus erat confutati eramus confutati eratis confutati erant | confutatus essem confutatus esses confutatus esset confutati essemus confutati essetis confutati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | confutare | confutari | ||
Perfekt | confutavisse | confutatum esse | ||
Futur | confutaturum esse | confutatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | confutans, confutans, confutans | |||
Perfekt Passiv | confutatus, confutata, confutatum | |||
Futur Aktiv | confutaturus, confutatura, confutaturum | |||
Gerundivum | confutandus, confutanda, confutandum | |||
Gerundium | Gen.: confutandi Akk.: ad confutandum Abl.: confutando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: confutatum, confutatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.