a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | depugno depugnas depugnat depugnamus depugnatis depugnant | depugnem depugnes depugnet depugnemus depugnetis depugnent | depugnor depugnaris depugnatur depugnamur depugnamini depugnantur | depugner depugneris depugnetur depugnemur depugnemini depugnentur |
Imperfekt | depugnabam depugnabas depugnabat depugnabamus depugnabatis depugnabant | depugnarem depugnares depugnaret depugnaremus depugnaretis depugnarent | depugnabar depugnabaris depugnabatur depugnabamur depugnabamini depugnabantur | depugnarer depugnareris depugnaretur depugnaremur depugnaremini depugnarentur |
Futur I | depugnabo depugnabis depugnabit depugnabimus depugnabitis depugnabunt | depugnabor depugnaberis depugnabitur depugnabimur depugnabimini depugnabuntur | ||
Imperativ I | depugna! depugnate! | depugnare! depugnamini! | ||
Imperativ II | depugnato! depugnato! depugnatote! | |||
Perfekt | depugnavi depugnavisti depugnavit depugnavimus depugnavistis depugnaverunt | depugnaverim depugnaveris depugnaverit depugnaverimus depugnaveritis depugnaverint | depugnatus sum depugnatus es depugnatus est depugnati sumus depugnati estis depugnati sunt | depugnatus sim depugnatus sis depugnatus sit depugnati simus depugnati sitis depugnati sint |
Plusquamperfekt | depugnaveram depugnaveras depugnaverat depugnaveramus depugnaveratis depugnaverant | depugnavissem depugnavisses depugnavisset depugnavissemus depugnavissetis depugnavissent | depugnatus eram depugnatus eras depugnatus erat depugnati eramus depugnati eratis depugnati erant | depugnatus essem depugnatus esses depugnatus esset depugnati essemus depugnati essetis depugnati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | depugnare | depugnari | ||
Perfekt | depugnavisse | depugnatum esse | ||
Futur | depugnaturum esse | depugnatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | depugnans, depugnans, depugnans | |||
Perfekt Passiv | depugnatus, depugnata, depugnatum | |||
Futur Aktiv | depugnaturus, depugnatura, depugnaturum | |||
Gerundivum | depugnandus, depugnanda, depugnandum | |||
Gerundium | Gen.: depugnandi Akk.: ad depugnandum Abl.: depugnando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: depugnatum, depugnatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.