a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | coniuro coniuras coniurat coniuramus coniuratis coniurant | coniurem coniures coniuret coniuremus coniuretis coniurent | coniuror coniuraris coniuratur coniuramur coniuramini coniurantur | coniurer coniureris coniuretur coniuremur coniuremini coniurentur |
Imperfekt | coniurabam coniurabas coniurabat coniurabamus coniurabatis coniurabant | coniurarem coniurares coniuraret coniuraremus coniuraretis coniurarent | coniurabar coniurabaris coniurabatur coniurabamur coniurabamini coniurabantur | coniurarer coniurareris coniuraretur coniuraremur coniuraremini coniurarentur |
Futur I | coniurabo coniurabis coniurabit coniurabimus coniurabitis coniurabunt | coniurabor coniuraberis coniurabitur coniurabimur coniurabimini coniurabuntur | ||
Imperativ I | coniura! coniurate! | coniurare! coniuramini! | ||
Imperativ II | coniurato! coniurato! coniuratote! | |||
Perfekt | coniuravi coniuravisti coniuravit coniuravimus coniuravistis coniuraverunt | coniuraverim coniuraveris coniuraverit coniuraverimus coniuraveritis coniuraverint | coniuratus sum coniuratus es coniuratus est coniurati sumus coniurati estis coniurati sunt | coniuratus sim coniuratus sis coniuratus sit coniurati simus coniurati sitis coniurati sint |
Plusquamperfekt | coniuraveram coniuraveras coniuraverat coniuraveramus coniuraveratis coniuraverant | coniuravissem coniuravisses coniuravisset coniuravissemus coniuravissetis coniuravissent | coniuratus eram coniuratus eras coniuratus erat coniurati eramus coniurati eratis coniurati erant | coniuratus essem coniuratus esses coniuratus esset coniurati essemus coniurati essetis coniurati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | coniurare | coniurari | ||
Perfekt | coniuravisse | coniuratum esse | ||
Futur | coniuraturum esse | coniuratum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | coniurans, coniurans, coniurans | |||
Perfekt Passiv | coniuratus, coniurata, coniuratum | |||
Futur Aktiv | coniuraturus, coniuratura, coniuraturum | |||
Gerundivum | coniurandus, coniuranda, coniurandum | |||
Gerundium | Gen.: coniurandi Akk.: ad coniurandum Abl.: coniurando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: coniuratum, coniuratu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.