a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | consolor consolas consolat consolamus consolatis consolant | consolem consoles consolet consolemus consoletis consolent | consolor consolaris consolatur consolamur consolamini consolantur | consoler consoleris consoletur consolemur consolemini consolentur |
Imperfekt | consolabam consolabas consolabat consolabamus consolabatis consolabant | consolarem consolares consolaret consolaremus consolaretis consolarent | consolabar consolabaris consolabatur consolabamur consolabamini consolabantur | consolarer consolareris consolaretur consolaremur consolaremini consolarentur |
Futur I | consolabo consolabis consolabit consolabimus consolabitis consolabunt | consolabor consolaberis consolabitur consolabimur consolabimini consolabuntur | ||
Imperativ I | consola! consolate! | consolare! consolamini! | ||
Imperativ II | consolato! consolato! consolatote! | |||
Perfekt | i isti it imus istis erunt | erim eris erit erimus eritis erint | us sum us es us est i sumus i estis i sunt | us sim us sis us sit i simus i sitis i sint |
Plusquamperfekt | eram eras erat eramus eratis erant | issem isses isset issemus issetis issent | us eram us eras us erat i eramus i eratis i erant | us essem us esses us esset i essemus i essetis i essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | consolare | consolari | ||
Perfekt | isse | um esse | ||
Futur | urum esse | um iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | consolans, consolans, consolans | |||
Perfekt Passiv | us, a, um | |||
Futur Aktiv | urus, ura, urum | |||
Gerundivum | consolandus, consolanda, consolandum | |||
Gerundium | Gen.: consolandi Akk.: ad consolandum Abl.: consolando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: um, u |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.