a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | decerto decertas decertat decertamus decertatis decertant | decertem decertes decertet decertemus decertetis decertent | decertor decertaris decertatur decertamur decertamini decertantur | decerter decerteris decertetur decertemur decertemini decertentur |
Imperfekt | decertabam decertabas decertabat decertabamus decertabatis decertabant | decertarem decertares decertaret decertaremus decertaretis decertarent | decertabar decertabaris decertabatur decertabamur decertabamini decertabantur | decertarer decertareris decertaretur decertaremur decertaremini decertarentur |
Futur I | decertabo decertabis decertabit decertabimus decertabitis decertabunt | decertabor decertaberis decertabitur decertabimur decertabimini decertabuntur | ||
Imperativ I | decerta! decertate! | decertare! decertamini! | ||
Imperativ II | decertato! decertato! decertatote! | |||
Perfekt | decertavi decertavisti decertavit decertavimus decertavistis decertaverunt | decertaverim decertaveris decertaverit decertaverimus decertaveritis decertaverint | decertatus sum decertatus es decertatus est decertati sumus decertati estis decertati sunt | decertatus sim decertatus sis decertatus sit decertati simus decertati sitis decertati sint |
Plusquamperfekt | decertaveram decertaveras decertaverat decertaveramus decertaveratis decertaverant | decertavissem decertavisses decertavisset decertavissemus decertavissetis decertavissent | decertatus eram decertatus eras decertatus erat decertati eramus decertati eratis decertati erant | decertatus essem decertatus esses decertatus esset decertati essemus decertati essetis decertati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | decertare | decertari | ||
Perfekt | decertavisse | decertatum esse | ||
Futur | decertaturum esse | decertatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | decertans, decertans, decertans | |||
Perfekt Passiv | decertatus, decertata, decertatum | |||
Futur Aktiv | decertaturus, decertatura, decertaturum | |||
Gerundivum | decertandus, decertanda, decertandum | |||
Gerundium | Gen.: decertandi Akk.: ad decertandum Abl.: decertando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: decertatum, decertatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.