| Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
| Maro da mizeroj.
| | ✔ |
| Marando aeti ne devigas.
| | ✔ |
| Marandado aeti ne devigas.
| | ✔ |
| Malaperis kiel tono en maron.
| | ✔ |
| Esti inter martelo kaj amboso.
| | ✔ |
| Li jam estas trans montoj kaj maro.
| | ✔ |
| Ladu la maron, sed restu sur tero.
| | ✔ |
| io transmara estas arma kaj kara.
| | ✔ |
| Rano e en palaco sopiras pri maro.
| | ✔ |
| Sen gutoj malgrandaj maro ne ekzistus.
| | ✔ |
| Ne maro dronigas ipon, sed la ventoj.
| | ✔ |
| Se gut al guto alias, maro farias.
| | ✔ |
| Oni maron admiras, se oni maron ne iras.
| | ✔ |
| En landoj transmaraj estas oraj arbaroj.
| | ✔ |
| Peko kaj eraro estas ecoj de l homaro.
| | ✔ |
| Kiu seras marcipanon, perdas sian panon.
| | ✔ |
| Kie ajn rano iras, i iam maron sopiras.
| | ✔ |
| Al vi ne plais sitelo, laboru per martelo.
| | ✔ |
| Maro iujn riverojn ricevas kaj tamen ne krevas.
| | ✔ |
| Li pasis akvon kaj fajron kaj marojn kaj marojn.
| | ✔ |
| Ladu belecon de l maro, sed e rando de arbaro.
| | ✔ |
| Infanon malbonigas ne petolado, sed malbona kamarado.
| | ✔ |
| Pli felia estas martelo insultata, ol amboso kompatata.
| | ✔ |
