Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | ||
Post s<b>ufer</b>o venas prospero. | ✔ | |
Kapo pekas, piedoj s<b>ufer</b>as. | ✔ | |
Nur s<b>ufer</b>into atas felion. | ✔ | |
Anka diablo tondron s<b>ufer</b>os. | ✔ | |
Fremda mizero ne estas s<b>ufer</b>o. | ✔ | |
S<b>ufer</b>oj sufokas kaj homoj mokas. | ✔ | |
Longa konsidero savas de s<b>ufer</b>o. | ✔ | |
e vesto velura s<b>ufer</b>as stomako. | ✔ | |
Kiu diras la veron, havas s<b>ufer</b>on. | ✔ | |
S<b>ufer</b>into pli valoras, ol lerninto. | ✔ | |
Pro kapo malsaa s<b>ufer</b>as la kruroj. | ✔ | |
Malsato malfortigas, uldo s<b>ufer</b>igas. | ✔ | |
Kie estas s<b>ufer</b>o, estas anka espero. | ✔ | |
Tro longa s<b>ufer</b>o malgranda espero. | ✔ | |
Propra s<b>ufer</b>o plej granda sur tero. | ✔ | |
Ne iam daras malbona vetero, ne iam daras homa s<b>ufer</b>o. | ✔ | |
Se la tempo forblovis, ni jam helpi ne povas; kio post ni aperos, ni de i ne s<b>ufer</b>os. | ✔ |