Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | ||
Senfortuloj longe <b>viva</b>s. | ✔ | |
Li <b>viva</b>s en uo kaj bruo. | ✔ | |
Kiu agas afable, <b>viva</b>s agrable. | ✔ | |
Kiu dormas longe, <b>viva</b>s mallonge. | ✔ | |
Kiu <b>viva</b>s trankvile, <b>viva</b>s facile. | ✔ | |
Li <b>viva</b>s sur la tero kiel en infero. | ✔ | |
Ili <b>viva</b>s per unu animo en du korpoj. | ✔ | |
Geedzoj en paco <b>viva</b>s en rea palaco. | ✔ | |
iu <b>viva</b>s la sia prudento kaj sento. | ✔ | |
Oni <b>viva</b>s ne kun mono, sed kun persono. | ✔ | |
Mortinta seru ielon, <b>viva</b>nta ian celon. | ✔ | |
Pastro <b>viva</b>s de preoj, advokato de leoj. | ✔ | |
<b>Viva</b>nton ni malhonoras, mortinton ni adoras. | ✔ | |
Kiu <b>viva</b>s sen kalkulo, balda estos almozulo. | ✔ | |
Ofte saulo <b>viva</b>s malrie kaj malsaulo felie. | ✔ | |
Ne mankas tombo por mortinto nek pano por <b>viva</b>nto. | ✔ | |
Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj e unu kameno neniam <b>viva</b>s sen reciproka malbeno. | ✔ |