Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
Prave li ri<b>ceva</b>s.
| | ✔ |
Tro elektema ri<b>ceva</b>s nenion.
| | ✔ |
Tio estas lia amata evaleto.
| | ✔ |
Kiu ne petas, tiu ne ri<b>ceva</b>s.
| | ✔ |
Selante evalon, oni in karesas.
| | ✔ |
Silentu donante, parolu ri<b>ceva</b>nte.
| | ✔ |
Pli tiras virina haro, ol evala paro.
| | ✔ |
Kiu elektas tro multe, ri<b>ceva</b>s nenion.
| | ✔ |
Rieco sen gvido kiel evalo sen brido.
| | ✔ |
Rajdi sur evalo oni ne lernas sen falo.
| | ✔ |
Al evalo donacita oni buon ne esploras.
| | ✔ |
Sur eval de najbaro la aro ne pezas.
| | ✔ |
Pro najleto bagatela pereis evalo plej bela.
| | ✔ |
Bone kreskas la herbo, sed evalo jam mortis.
| | ✔ |
Sinjoroj sin batas, servantoj vundojn ri<b>ceva</b>s.
| | ✔ |
Ne volis rajdi sur evalo, ekrajdis sur azeno.
| | ✔ |
Ne mia estas la evalo, min ne tuas ia falo.
| | ✔ |
E kvar piedoj de evalo in ne savas de falo.
| | ✔ |
Maro iujn riverojn ri<b>ceva</b>s kaj tamen ne krevas.
| | ✔ |
Danera estas bovo antae, evalo malantae, kaj malsaulo de iuj flankoj.
| | ✔ |