| Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
| Estu si<b>njo</b>ro de via vorto.
| | ✔ |
| Por sia oro iu estas si<b>njo</b>ro.
| | ✔ |
| Si<b>njo</b>ro petas, kvaza dekretas.
| | ✔ |
| Ne longe si<b>njo</b>ra daras favoro.
| | ✔ |
| Al iu si<b>njo</b>ro estu lia honoro.
| | ✔ |
| Novaj si<b>njo</b>roj, novaj moroj.
| | ✔ |
| Si<b>njo</b>ro karesas, sed balda esas.
| | ✔ |
| Al grandaj si<b>njo</b>roj grandaj honoroj.
| | ✔ |
| Fortoj leporaj, kaj kapricoj si<b>njo</b>raj.
| | ✔ |
| Poton taksu la sono, si<b>njo</b>ron la tono.
| | ✔ |
| Si<b>njo</b>rino kaj si<b>njo</b>ro, unu alian valoras.
| | ✔ |
| Imiti grandsi<b>njo</b>ron, perdi balda la oron.
| | ✔ |
| Al du si<b>njo</b>roj samtempe oni servi ne povas.
| | ✔ |
| Lipharo de grandsi<b>njo</b>ro, sed koro de leporo.
| | ✔ |
| Imiti grandsi<b>njo</b>ron perdi balda la oron.
| | ✔ |
| Si<b>njo</b>roj sin batas, servantoj vundojn ricevas.
| | ✔ |
| La tuj de si<b>njo</b>roj estas multe da horoj.
| | ✔ |
| Pli felia si<b>njo</b>ro sen havo, ol riulo sed sklavo.
| | ✔ |
| Kapricoj de grandsi<b>njo</b>roj kaj multego da kreditoroj.
| | ✔ |
| Sub tero sklavo kaj si<b>njo</b>ro ne diferencas per valoro.
| | ✔ |
| Du si<b>njo</b>roj en unu bieno, du mastrinoj e unu kameno neniam vivas sen reciproka malbeno.
| | ✔ |
