Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | ||
iu havas sian g<b>usto</b>n. | ✔ | |
Tute uste la lia g<b>usto</b>. | ✔ | |
Tio i estas la lia g<b>usto</b>. | ✔ | |
Vivi kiel e la br<b>usto</b> de Dio. | ✔ | |
losilo uzata r<b>usto</b>n ne konas. | ✔ | |
Kiom da homoj, tiom da g<b>usto</b>j. | ✔ | |
En iu br<b>usto</b> estas sia g<b>usto</b>. | ✔ | |
iu havas sian propran g<b>usto</b>n. | ✔ | |
Pri g<b>usto</b>j oni disputi ne devas. | ✔ | |
Fremda mano havas bonan g<b>usto</b>n. | ✔ | |
Dorloti serpenton sur sia br<b>usto</b>. | ✔ | |
R<b>usto</b> manas feron, agreno la koron. | ✔ | |
Ordonita kiso havas g<b>usto</b>n maldolan. | ✔ | |
De mano malriula ni g<b>usto</b>n ne scias. | ✔ | |
De malriula mano ni g<b>usto</b>n ne scias. | ✔ | |
R<b>usto</b> manas la feron, kaj zorgo la homon. | ✔ | |
Knaba g<b>usto</b> kun forto daras is la morto. | ✔ | |
Gast en tempo malusta estas tono sur br<b>usto</b>. | ✔ |