Ich habe eine Frage zum Freigelassenengespräch von Seleucus aus Petrons Cena Trimalchionis:
Wo versteckt sich in dem Text ein Akkusativ der zeitlichen Ausdehnung?
[...] Minoris quam muscae sumus, muscae tamen aliquam virtutem habent, nos non pluris sumus quam bullae. Et quid si non abstinax fuisset! Quinque dies aquam in os suum non coniecit, non micam panis. Tamen abiit ad plures. Medici illum pediderunt, immo magis malus fatus [...]
Ich hätte mir als einziges die Stelle mit den fünf Tagen vorstellen können, aber da finde ich den Akkusativ auch so gerechtfertigt, weil man ja fragt: Wen oder was hat er nicht in den Mund geworfen?