ambiguum Clymene precibus Phaethontis (abl.abs.) an ira
mota magis dicti sibi criminis
--> Ich komme mit der grammatischen Beiordnung nicht klar und finde keinen wirklichen Sinn. Kann jemand helfen?
MEIN VERSUCH:
ambiguum (zweifach) Clymene precibus Phaethontis(durch die mehrfachen Bitten des Phaethons an Clymene, Abl.abs.) an ira mota (durch Zorn bewegt) magis dicti sibi criminis (beschuldigte sich (Sol) des großen Verbrechens)...
Du kannst nicht einfach ein paar Wörter aus dem Satz herausreißen. Vor allem nicht in der Dichtung.
ambiguum Clymene precibus Phaethontis an ira
mota magis dicti sibi criminis utraque caelo
bracchia porrexit spectansque ad lumina solis
‚per iubar hoc‘ inquit 'radiis insigne coruscis,
nate, tibi iuro, quod nos auditque videtque,
hoc te, quem spectas, hoc te, qui temperat orbem,
Sole satum; si ficta loquor, neget ipse videndum
se mihi, sitque oculis lux ista novissima nostris!