Ich brauche Hilfe bei der Satzgliedanalyse von einem Text von Erysichton von 780-795.So etwas wie Subjekt Prädikat Objekt..
Hier der
Text.Bitte um Hilfe da ich es leider gar nicht nach hin bekomme.
'Attonitae dryades damno nemorumque suoque,
omnes germanae, Cererem cum vestibus atris
maerentes adeunt poenamque Erysicthonis orant.
adnuit his capitisque sui pulcherrima motu
concussit gravidis oneratos messibus agros,
moliturque genus poenae miserabile, si non
ille suis esset nulli miserabilis actis,
pestifera lacerare Fame: quae quatenus ipsi
non adeunda deae est (neque enim Cereremque Famemque
fata coire sinunt), montani numinis unam
talibus agrestem conpellat oreada dictis:
"est locus extremis Scythiae glacialis in oris,
triste solum, sterilis, sine fruge, sine arbore tellus;
Frigus iners illic habitant Pallorque Tremorque
et ieiuna Fames: ea se in praecordia condat
sacrilegi scelerata, iube, nec copia rerum
vincat eam superetque meas certamine vires,
neve viae spatium te terreat, accipe currus,
accipe, quos frenis alte moderere, dracones!"
et dedit; illa dato subvecta per aera curru
devenit in Scythiam: rigidique cacumine montis
(Caucason appellant) serpentum colla levavit
quaesitamque Famem lapidoso vidit in agro
unguibus et raras vellentem dentibus herbas.
Re: satzgliedanalyse
filix am 8.2.15 um 22:36 Uhr, überarbeitet am 8.2.15 um 22:54 Uhr (
Zitieren)
Um den imaginären Balken in Schräglage zu bewegen, der Anfang:
"Attonitae dryades damno nemorumque suoque,
omnes germanae, Cererem cum vestibus atris
maerentes adeunt poenamque Erysichtonis orant."
Subjekt sind „dryades“, dazu gehört die erläuternde Beifügung „omnes germanae“ („Die Dryaden, alle Schwestern, ...“). Diese sind „attonitae“ durch „damno nemorumque suoque“, außerdem „cum vestibus atris maerentes“. Was tun sie? „Cerem (Objekt) adeunt (Prädikat)“ und „poenam (Objekt) Erysichthonis orant (Prädikat)“.
"Adnuit his capitisque sui pulcherrima motu
concussit gravidis oneratos messibus agros,".
Subjekt ist „pulcherrima“ als substantiviertes Attribut der angerufenen Göttin. Diese „adnuit“ (Prädikat) - wem? „his“ - und („-que“) „concussit“ (Prädikat) durch „motu capitis sui“ die „agros“ (Objekt), die „gravidis messibus oneratos“ sind.
"moliturque genus poenae miserabile, si non
ille suis esset nulli miserabilis actis,
pestifera lacerare Fame:"
Der Satz wird fortgeführt, das Subjekt bleibt also dasselbe - „und (-que)“ sie „molitur“ (Prädikat: „moliri“ ist a) Deponens und bedeutet b) hier ungefähr „verhängen“, „auferlegen“) → „genus miserabile poenae“ (Objekt), nämlich: „pestifera Fame lacerare“ (Erläuterung des „genus m. poenae“). Der irreale „si non“-Satz bezieht sich auf „miserabile“, das „Mitleid erweckend“ meint, allein. Hier musst du freier übersetzen: „ … eine Art (genus) der Strafe (poenae), die Mitleid erweckte (miserabile), wenn nicht (si non) ...“. Im „si non“-Satz ist „ille“ Subjekt (gemeint ist der Bestrafte), der „nulli“ (Dativus iudicantis = „für keinen“) durch „actis suis“ ein „miserabilis“ (also „einer, der Mitleid verdient“) „esset“ (Prädikat).