Latein Wörterbuch - Forum
De Amicitia - Bitte korrigieren. Danke! — 316 Aufrufe
Caro17 am 13.7.23 um 8:57 Uhr (
Zitieren)
In epistula, quam mihi amicus tuus pertulit, mones me, ne omnia ei amico committem, cum ne ipse quidem id facere soleas.
Im Brief, den dein Freund mir brachte, ermahnst Du mich, dass ich nicht alles diesem
Freund anvertrauen soll, weil du nicht einmal selbst dies nicht zu tun pflegst.
Te interrogo: Isne a te ita „amicus“nominatus est, ut eos, quorum nomina ignoramus, „dominos“ nominamus? Si ita est, eum amicum nominas, sed non existimas.
Ich frage dich: Ist dieser von Dir auf diese Weise „Freund“ genannt worden, wie wir diese „Herren“ bezeichnen, deren Namen wir nicht kennen? Wenn es so ist, bezeichnest Du ihn als Freund, aber Du schätzt ihn nicht.
Tum recte facis, si caves, ne omnia ei committas.
Dann machst du es richtig, wenn du dich hütest, ihm nicht alles anzuvertrauen.
Si quidem eum amicum verum existimas, quamquam ei minus credis quam tibi, non satis novisti vim verae amicitiae.
Wenn Du nämlich ihn als wahren Freund schätzt, obwohl du ihm weniger vertraust als Dir, hast Du den Begriff wahrer Freundschaft nicht recht (genügend) verstanden.
Amico vero te committere et omnia facta tua confiteri omniaque dicere, quae sentias, potes.
Dem wahren Freund kannst Du vertrauen und alle deine Taten bekennen und alles sagen, was Du meinst.
Itaque cave, ne praeceps aliquem habeas amicum verum.
Daher hüte dich, dass du nicht überstürzt irgendjemanden als einen wahren Freund ansiehst.
Ut sit tibi gratissimus aliquis, tamen diu cogita, an tibi in amicitiam recipiendus sit.
Damit Dir jemand sehr willkommen sei, bedenke dennoch lange, ob er von Dir in einen Freundschaftsbund aufzunehmen sei.
Simul tibi placuit eum amicum verum fieri, tum illum toto pectore admitte et audacter cum illo loquere omnibus de rebus!
Sobald dir gefiel, dass dieser eine wahrer Freund werde, dann gestatte jenem mit ganzem Herzen und furchtlos mit ihm über alle Dinge zu sprechen!
Quid est, quare tu ulla verba amico vero retrahas?
Was ist los, warum entziehst du irgendwelche Worte (Dinge) dem wahren Freund?
In amicitia credendum est, ante amicitiam iudicandum est.
Im Freundschaftsbund muss man (einander) vertrauen, vorher muss man die Freundschaft beurteilen.
Si tu amico vero fidem habueris, is quoque tibi fidem habebit.
Wenn Du dem wahren Freund Vertrauen geschenkt hast, wird auch er dir Vertrauen schenken.
Noli suspicari te ab amico vero falli.
Nicht sollst Du den Verdacht hegen, vom wahren Freund getäuscht zu werden.
Quid enim peius est quam ista suspicio?
Was ist denn schlimmer als diese Verdächtigung?
Ceterum alii ea, quae tantum amicis veris committenda sunt, omnibus, quibus occurrunt, narrant.
Übrigens andere erzählen Dinge, die nur wahren Freunden anvertraut werden dürfen, allen, denen sie begegnen.
Alii rursus etiam carissimorum conscientiam timent; qui ne sibi quidem crederent, etsi possent.
Andere wiederum fürchten auch die Mitwisserschaft ihrer Liebsten; die nicht einmal ihnen vertrauten, obwohl sie es konnten.
Utrumque vitium est, et omnibus credere et nulli.
Beides ist ein Fehler, sowohl allen zu glauben als auch keinem.
Re: De Amicitia - Bitte korrigieren. Danke!
Te interrogo: Isne a te ita „amicus“nominatus est, ut eos, quorum nomina ignoramus, „dominos“ nominamus? Si ita est, eum amicum nominas, sed non existimas.
als Herren
Tum recte facis, si caves, ne omnia ei committas.
du handelst richtig/ ihm alles anzuvertrauen
Si quidem eum amicum verum existimas, quamquam ei minus credis quam tibi, non satis novisti vim verae amicitiae.
kennst du die Stärke/Bedeutung/Sinn
Amico vero te committere et omnia facta tua confiteri omniaque dicere, quae sentias, potes.
kannst du dich anvertrauen
was du fühlst/denkst
Itaque cave, ne praeceps aliquem habeas amicum verum.
hüte dich, irgendjemanden ... als ... anzusehen/zu betrachten/zu halten
Kein NICHT bei HÜTEN im Dt.
Ut sit tibi gratissimus aliquis, tamen diu cogita, an tibi in amicitiam recipiendus sit.
ut = mag auch (konzessiv)
ob du ihn in ... aufnehmen sollst
Simul tibi placuit eum amicum verum fieri, tum illum toto pectore admitte et audacter cum illo loquere omnibus de rebus!
Sobald/Nachdem du beschlossen hast
lass ihn aus ganzem Herzen an dich heran/gestatte ihm Zutritt und spricht mit ihm
loquere = Imperativ Deponens!
Quid est, quare tu ulla verba amico vero retrahas?
Weshalb enthältst du irgendwelche Worte dem wahren Freund vor?
quid est, quare = Warum
In amicitia credendum est, ante amicitiam iudicandum est.
vor dem Freundschaftsschluss muss man sich entscheiden
Si tu amico vero fidem habueris, is quoque tibi fidem habebit.
schenkst/ vertraut er , im Dt. genügt Präsens
Noli suspicari te ab amico vero falli.
Hege nicht ... (Prohibitiv)
Quid enim peius est quam ista suspicio?
Was ist denn schlimmer als diese Verdächtigung?
als dieser/so ein Verdacht
Alii rursus etiam carissimorum conscientiam timent; qui ne sibi quidem crederent, etsi possent.
die Mitwisserschaft sogar ihrer ...
diese/ sie würden nicht einmal sich (selbst) vertrauen, obwohl sie es könnten
Utrumque vitium est, et omnibus credere et nulli.
zu vertrauen