Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
<b>Mar</b>o da mizeroj.
| | ✔ |
<b>Mar</b>ando aeti ne devigas.
| | ✔ |
<b>Mar</b>andado aeti ne devigas.
| | ✔ |
Malaperis kiel tono en <b>mar</b>on.
| | ✔ |
Esti inter <b>mar</b>telo kaj amboso.
| | ✔ |
Li jam estas trans montoj kaj <b>mar</b>o.
| | ✔ |
Ladu la <b>mar</b>on, sed restu sur tero.
| | ✔ |
io trans<b>mar</b>a estas arma kaj kara.
| | ✔ |
Rano e en palaco sopiras pri <b>mar</b>o.
| | ✔ |
Sen gutoj malgrandaj <b>mar</b>o ne ekzistus.
| | ✔ |
Ne <b>mar</b>o dronigas ipon, sed la ventoj.
| | ✔ |
Se gut al guto alias, <b>mar</b>o farias.
| | ✔ |
Oni <b>mar</b>on admiras, se oni <b>mar</b>on ne iras.
| | ✔ |
En landoj trans<b>mar</b>aj estas oraj arbaroj.
| | ✔ |
Peko kaj eraro estas ecoj de l ho<b>mar</b>o.
| | ✔ |
Kiu seras <b>mar</b>cipanon, perdas sian panon.
| | ✔ |
Kie ajn rano iras, i iam <b>mar</b>on sopiras.
| | ✔ |
Al vi ne plais sitelo, laboru per <b>mar</b>telo.
| | ✔ |
<b>Mar</b>o iujn riverojn ricevas kaj tamen ne krevas.
| | ✔ |
Li pasis akvon kaj fajron kaj <b>mar</b>ojn kaj <b>mar</b>ojn.
| | ✔ |
Ladu belecon de l <b>mar</b>o, sed e rando de arbaro.
| | ✔ |
Infanon malbonigas ne petolado, sed malbona ka<b>mar</b>ado.
| | ✔ |
Pli felia estas <b>mar</b>telo insultata, ol amboso kompatata.
| | ✔ |