Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
Trio pl<b>aa</b>s al Dio.
| | ✔ |
Al iu besto pl<b>aa</b>s ia nesto.
| | ✔ |
Malpl<b>aa</b>s nenio, se taksas pasio.
| | ✔ |
Simio al simio pl<b>aa</b>s pli ol io.
| | ✔ |
Kiu flatas al iu, pl<b>aa</b>s al neniu.
| | ✔ |
E kaprino pl<b>aa</b>s, se la doto sufias.
| | ✔ |
Ne valoranto pl<b>aa</b>s, sed pl<b>aa</b>nto valoras.
| | ✔ |
Se ne pl<b>aa</b>s la najbaro, ne pl<b>aa</b>s lia faro.
| | ✔ |
Paca silento, ke ne blovas e vento.
| | ✔ |
Kiu multe minacas, ne estas danera.
| | ✔ |
Unu vundo alian kuracas.
| | ✔ |
uldon tempo ne kuracas.
| | ✔ |
Kiu minacas, tiu avertas.
| | ✔ |
Minacas dento al la vento.
| | ✔ |
Dio manon donacis, sed la dentoj agacas.
| | ✔ |
Reo donacis, sed polico minacas.
| | ✔ |
Li minacas per fingro en la poo.
| | ✔ |
Se silentas draejo, malpacas loejo.
| | ✔ |
Estintaj amikoj plej kruele malpacas.
| | ✔ |
Pro limoj kaj baroj malpacas najbaroj.
| | ✔ |
Oni invitas venu, oni donacas prenu.
| | ✔ |
Oni donacas por speso kaj laborigas por spesmilo.
| | ✔ |