Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | ||
<b>Kara</b>ktero olea. | ✔ | |
Pli <b>kara</b> kapo ol apo. | ✔ | |
Pli <b>kara</b> estas kapo ol apo. | ✔ | |
Sia estas <b>kara</b> pli ol najbara. | ✔ | |
Pli <b>kara</b> estas kap al apo. | ✔ | |
Malhumileco estas <b>kara</b> plezuro. | ✔ | |
Sia estas <b>kara</b> pli ol la najbara. | ✔ | |
<b>Kara</b>kteron al kanto donas la tono. | ✔ | |
iu por si mem estas la plej <b>kara</b>. | ✔ | |
io transmara estas arma kaj <b>kara</b>. | ✔ | |
<b>Kara</b> estas ovo, kiam venas la Pasko. | ✔ | |
<b>Kara</b> estas dono en minuto de bezono. | ✔ | |
Amiko estas <b>kara</b>, sed vero pli <b>kara</b>. | ✔ | |
Tro <b>kara</b> arano por mal<b>kara</b> tagmano. | ✔ | |
Farita via faro, nun adia, mia <b>kara</b>! | ✔ | |
Al iu sia propra estas arma kaj <b>kara</b>. | ✔ | |
Ne bela estas <b>kara</b>, sed <b>kara</b> estas bela. | ✔ | |
Amiko estas <b>kara</b>, sed mi mem estas pli <b>kara</b>. | ✔ | |
Ju pli granda la deziro, des pli <b>kara</b> la akiro. | ✔ |