| Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
| Kiu vivos, tiu v<b>ido</b>s.
| | ✔ |
| Rigardai kiel bov<b>ido</b>.
| | ✔ |
| Konf<b>ido</b> naskas konf<b>ido</b>n.
| | ✔ |
| Kun konf<b>ido</b> neniam rapidu.
| | ✔ |
| Foriris bov<b>ido</b>, revenis bovo.
| | ✔ |
| R<b>ido</b> matene ploro vespere.
| | ✔ |
| Vivi kun iu en f<b>ido</b> kaj konf<b>ido</b>.
| | ✔ |
| Unu v<b>ido</b> tagas pli ol dek adoj.
| | ✔ |
| Plej juna kat<b>ido</b> musojn jam pelas.
| | ✔ |
| Tro da konf<b>ido</b> kondukas al perf<b>ido</b>.
| | ✔ |
| Pereis afino, pereu anka la af<b>ido</b>.
| | ✔ |
| Forveturis azen<b>ido</b> kaj revenis azeno.
| | ✔ |
| Se vulpo pentofaras, gardu la kok<b>ido</b>jn.
| | ✔ |
| Rieco sen gv<b>ido</b> kiel evalo sen br<b>ido</b>.
| | ✔ |
| e plej granda f<b>ido</b> memoru pri perf<b>ido</b>.
| | ✔ |
| Bov<b>ido</b>n mi atendis, infanon Dio sendis.
| | ✔ |
| Bojas hund<b>ido</b>, kiel i adas de hundoj.
| | ✔ |
| Bojas hund<b>ido</b>, ar tiel faras la hundo.
| | ✔ |
| Se dec<b>ido</b>s la sorto, helpos nenia forto.
| | ✔ |
| Ne rapidu kun f<b>ido</b> anta longa kunes<b>ido</b>.
| | ✔ |
| Por malsanulo forto, por kok<b>ido</b> la morto.
| | ✔ |
| Bov<b>ido</b>n mi atendis, infanon Dio sendis.
| | ✔ |
| Se vi s<b>ido</b>s en branoj, vin manos la porkoj.
| | ✔ |
| Oni perf<b>ido</b>n prenas, sed perfidulon abomenas.
| | ✔ |
| Vulpo mienon anas, sed plue kok<b>ido</b>jn manas.
| | ✔ |
| Ne naskas porko leon<b>ido</b>n, nek korniko agl<b>ido</b>n.
| | ✔ |
| Venas r<b>ido</b> post minaco, kaj pacio post malpaco.
| | ✔ |
| Oni ekkonas bovon per la v<b>ido</b> kaj malsaulon per lia r<b>ido</b>.
| | ✔ |
