Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
Amo kaj p<b>uno</b> loas komune.
| | ✔ |
Deko da pekoj, unu la p<b>uno</b>.
| | ✔ |
Bona p<b>uno</b> por malbona peno.
| | ✔ |
Anka al ni la s<b>uno</b> eklumos.
| | ✔ |
Deko da pekoj unu la p<b>uno</b>.
| | ✔ |
Por peko senkonscia p<b>uno</b> nenia.
| | ✔ |
Muso satiis, far<b>uno</b> malboniis.
| | ✔ |
E sur la s<b>uno</b> trovias makuloj.
| | ✔ |
Printempo semas, at<b>uno</b> rikoltas.
| | ✔ |
Preon faru, sed far<b>uno</b>n preparu.
| | ✔ |
De kiu la kulpo, por tiu la p<b>uno</b>.
| | ✔ |
Leviu kun la s<b>uno</b>, edziu dum juna.
| | ✔ |
Se forestas la s<b>uno</b>, sufias la l<b>uno</b>.
| | ✔ |
Ju homo pli fiera, des p<b>uno</b> pli severa.
| | ✔ |
Bojas hundo sen p<b>uno</b> e kontra la s<b>uno</b>.
| | ✔ |
Vespere uu l<b>uno</b>n, sed ne seru la s<b>uno</b>n.
| | ✔ |
Post vetero malbela lumas s<b>uno</b> plej hela.
| | ✔ |
P<b>uno</b> pekon svingas, favorkoreco in estingas.
| | ✔ |
La l<b>uno</b> ne askultas, kiam hundo in insultas.
| | ✔ |