| Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
| Mi<b>nac</b>oj ne mortigas.
| | ✔ |
| Kie mi<b>nac</b>o, tie malpaco.
| | ✔ |
| Kiu mi<b>nac</b>as, tiu avertas.
| | ✔ |
| Mi<b>nac</b>as dento al la vento.
| | ✔ |
| Mi<b>nac</b>i per pugno en la poo.
| | ✔ |
| Do<b>nac</b>etoj subtenas amikecon.
| | ✔ |
| Reo do<b>nac</b>is, sed polico mi<b>nac</b>as.
| | ✔ |
| Li mi<b>nac</b>as per fingro en la poo.
| | ✔ |
| Kiu multe mi<b>nac</b>as, ne estas danera.
| | ✔ |
| Kiu do<b>nac</b>on prenas, tiu sin katenas.
| | ✔ |
| Do<b>nac</b>o nesincera estas do<b>nac</b>o infera.
| | ✔ |
| Kiu akceptas do<b>nac</b>on, perdas la pacon.
| | ✔ |
| Do<b>nac</b>on reprenu kaj mian vivon ne venenu.
| | ✔ |
| Dio manon do<b>nac</b>is, sed la dentoj agacas.
| | ✔ |
| Al evalo do<b>nac</b>ita oni buon ne esploras.
| | ✔ |
| Oni invitas venu, oni do<b>nac</b>as prenu.
| | ✔ |
| Pli valoras vinagro do<b>nac</b>ita, ol vino aetita.
| | ✔ |
| Venas rido post mi<b>nac</b>o, kaj pacio post malpaco.
| | ✔ |
| Oni do<b>nac</b>as por speso kaj laborigas por spesmilo.
| | ✔ |
