Proverbaro Esperanta (M. F. & L. L. Zamenhof) | | |
Mezuri la sia metro.
| | ✔ |
Estu apo la la kapo.
| | ✔ |
Danci la ies fajfilo.
| | ✔ |
Prave punite lamerite.
| | ✔ |
Ladu tagon nur vespere.
| | ✔ |
Dio punas la la fortoj.
| | ✔ |
Tute uste la lia gusto.
| | ✔ |
La iuj leoj de la arto.
| | ✔ |
Birdo kantas la sia beko.
| | ✔ |
Tio i estas la lia gusto.
| | ✔ |
Fari apladon sur la vangon.
| | ✔ |
iu vulpo sian voston ladas.
| | ✔ |
Konias majstro la sia verko.
| | ✔ |
Ricevis bandito la sia merito.
| | ✔ |
Plena stomako ladas la faston.
| | ✔ |
Iras iu kruro la sia plezuro.
| | ✔ |
Famo late krias, iuj ekscias.
| | ✔ |
Dion ladu kaj diablon apladu.
| | ✔ |
Ne ladu la tagon anta vespero.
| | ✔ |
La la frukto oni arbon ekkonas.
| | ✔ |
atu amikon la la dato de akiro.
| | ✔ |
Barelo malplena sonas plej late.
| | ✔ |
Ne juu pri afero la ia ekstero.
| | ✔ |
Ladu la maron, sed restu sur tero.
| | ✔ |
Vivu stomako la stato de l sako.
| | ✔ |
iu mezuras aliajn la sia mezurilo.
| | ✔ |
iu vivas la sia prudento kaj sento.
| | ✔ |
Lang estas mola kaj lavole petola.
| | ✔ |
Edzio la koro, la la kvanto da oro.
| | ✔ |
Alian ne malladu, vin mem ne apladu.
| | ✔ |
Kurbiu hoko la postuloj de l loko.
| | ✔ |
Vivi la postuloj de la ustaj kalkuloj.
| | ✔ |
Poton taksu la sono, sinjoron la tono.
| | ✔ |
La la agoj de l homo estas lia nomo.
| | ✔ |
Kiu mem sin ladas, tiun neniu apladas.
| | ✔ |
Kion Parizo apladas, Berlino malladas.
| | ✔ |
Konias birdo la flugo kaj homo la ago.
| | ✔ |
Oni ne povas sin movi la iu vento aparte.
| | ✔ |
Elektu edzinon la deveno kaj ne la mieno.
| | ✔ |
Edzo edzinon ladas, edzino edzon apladas.
| | ✔ |
Oni akceptas la vizao, oni forlasas la sao.
| | ✔ |
Ladu belecon de l maro, sed e rando de arbaro.
| | ✔ |